قال رسول الله علیه و علی آله السلام:
علیٌ خیرالبشر فمن أبا فقدکفر
قلم مردد مانده!
بنویسد چهارده قرن است ارکان هدایت درهم شکست یا چهارده قرن است علی فائز شد؟
بنویسد چهارده قرن است رشته ی وصایت و خلافت رسول خدا از هم گسست یا چهارده قرن است که بار دگر علی به محبوبه اش زهراء رسید؟ چهارده قرن است که اشقی امت سپیدمویی را با خون سر خضاب کرد یا چهارده قرن است که دگر علی خاری در چشم و استخوانی در گلو ندارد؟
اما خوب میداند!
چهارده قرن است ایتام کوفه چشم انتظار مانده اند!
چهارده قرن است بانگ أذان علی از مأذنه ی مسجدکوفه به گوش نمی رسد!
چهارده قرن محرابی یادآور خاطره ی فرقی شکافته،عمامه ای خونین و جماعتی ناتمام شده است!
چهارده قرن نخلستانی متروک و چاهی بی همدم مانده!
چهارده قرن است علی جهان را تشنه ی عدالت گذارده!
آری!
چهارده قرن از شهادت مهربان مردی که در واپسین لحظات عمر،النفس بالنفس گویان دغده اش طعام و فراش قاتل خویش بود گذشت!
چهارده قرن گذشت از تکرار تشییعی شبانه و تدفینی مخفیانه!
عباراتی که از نظر گذشت تنها قطره ای بود از دریای مظلومیت حضرت امیرالمومنین علیه السلام،
شهادت آن حضرت در سال چهلم هجری واقع شده و امسال که برابر است با سال یک هزار و چهارصد و چهل هجری،
مقارن می باشد با هزار و چهارصدمین سال شهادت حضرت امیرالمومنین علیه السلام؛
هدف از تحریر بند های فوق یادآوری إفادات بزرگان مذهب بود که به مناسبت این تقارن بیان شده،
و چه بسیار هم بجاست که در این سال از بعضی بی تفاوتی ها کاسته و در وهله ی اول به تعمق و ژرف اندیشی مان پیرامون سیره ی آن حضرت افزوده و ثانیا خالصانه و مخلصانه به درگاه مقدس حضرتش ارادت و أدب خویش را اظهار نمائیم و در جهت همه گیر شدن این امور قدم برداریم.