به گزارش پورتال خبری کاشان، شاهرخ اکبری دیلمقانی شرکت خود در دومین سمپوزیوم ملی مجسمهسازی«سردیس سرداران شهید کاشان» به میزبانی دارالمومنین را دومین تجربه خود از حضور در یک رویداد هنری در شرایط محدودیتهای ناشی از کرونا ذکر کرد و افزود: به هر حال این شکل برگزاری که به صورت اجتنابناپذیر هم رقم خورده محاسن و معایب خود را خود را دارد اما به هر حال از منظر جریانسازی این هنر قابل توجه است.
وی، در خصوص نقدی که به برخی آثار برگرفته از چهره مفاخر و نامآوران وارد میشود بیان کرد: همچنانکه نباید اثر با شخصیت مورد نظر فاصله مشهودی داشته باشد، در عین حال انتظارات باید متناسب با شرایط و امکانات، بوده و علاوه بر آن نظارت مستمر از سوی متولیان امر در فرآیند تولید اثر صورت گیرد.
به گفته وی، یکی از مشکلات مجسمهسازان در خلق آثار به خصوص در حوزه شهدا، عدم وجود تصاویر باکیفیت و دربردارنده جزییات کافی است که موجب میشود بعضا آثار خلق شده منطبق با انتظار حداکثری نباشد.
هنرمند پیشکسوت عرصه مجسمهسازی کشور، در ادامه ضمن تأکید بر سهم عمده ویژگیهای ظاهری در خلق یک اثر تجسمی، ضرورت توجه به المانهای شخصیتی و درونی اثر را یادآور شد و گفت: در وهله نخست باید اثر دارای مطلوبیت فرم و تعادل رنگ و بافت بوده و نسبت و اندازهها به دقت در آن رعایت شده و از منظر زیباییشناسی نیز قابل قبول باشد.
اکبری دیلمقانی، در خصوص تجربه خود از فرآیند ساخت سردیس شهید واجدی نیاسر عنوان کرد: با وجود تلاش یک هفتهای مطلب زیادی در مورد این شهید پیدا نکردم؛ با مشاهده عکسها و حالت چهره به تحلیلی شخصی در مورد ویژگیهای درونی و اخلاقی این شهید دست یافتم.
وی، کشیدگی صورت، ابروان پرپشت، چشمان نافذ و گونههای فرورفته سردار شهید واجدی را به عنوان شاخصههای ظاهری متذکر شد و افزود: این چهره مردانه، علاوه بر شجاعت و مصمم بودن، نشاندهنده نوعی مهربانی و محجوب بودن نیز هست.