به گزارش پورتال خبری کاشان، حسین علی عسگری با اشاره به حضور خود در نخستین سمپوزیوم ملی مجسمهسازی به میزبانی کاشان در سال 94 بیان کرد: در آن سال سردیس ساخته شده شهید صنعتکار توسط یکی از هنرمندان خوب بنا به دلایلی مورد قبول متولیان رویداد قرار نگرفت در زمانی که من مشغول ساخت سردیس شهید بزرگوار دیگری بودم،اما انگار این وظیفه برعهده من بود، اتفاقی که بعد از نزدیک 6 سال برایم رقم خورد.
وی، ایجاد ارتباط خود با شخصیت این شهید در نوبت نخست ساخت آن در دوره اول سمپوزیوم را خاطرنشان کرد و افزود: شاید این حس به دلیل مشاهده روند شکلگیری اثر از ابتدا تا اتمام آن بود، تجربهای که در این نوبت در مقطعی مرا به تکرار روندهای اجرایی و تکنیکی مشابه سوق میداد اما در ادامه شیوه کار را مبتنی بر نگاه خود و شیوه مناسب خلق این سردیس تنظیم کردم.
این هنرمند، توجه خود به دو ویژگی این شخصیت به عنوان یک روحانی و شهید را در کنار جزییات و ویژگیهای ظاهری برای آفریدن اثر متذکر شد.
علی عسگری، همچنین با انتقاد از گزارشهای کمی در فرآیند تولید اثر، صرف توان و دقت کافی در مرحله ساختار اصلی را حائز اهمیت دانست و افزود: نباید از این مرحله به واسطه اعلام آماری پیشرفت کار و به تصور جبران آن در مقطع اجرای جزییات به سادگی گذشت، چراکه قطعا تصحیح آن دشوارتر، پرهزینهتر و حتی غیرممکن شود.