قال الله تعالي: و إذ تأذن ربكم لئن شكرتم
لأزيدنكم و لئن كفرتم إن عذابي لشديد ‹‹سوره ابراهيم، آيه 7››
شكر نعمت بايد در جاي مخصوص خود و با يادآوري عوامل به وجودآورنده آن انجام
شود و گرنه چه بسا مانند عدم شكرگزاري و شكرگزاري نكردن خواهد بود.
نعمتان مجهولتان، الصحه و الأمان، سلامتي و
امنيت دو نعمت، ناشناخته است.
در بحبوحه مشكلات اقتصادي، نعمت بزرگ امروز ما
امنيت سراسري در ايران اسلامي است كه سه عامل بزرگ و اساسي دارد:
1- فرمان
مرجعيت بر بسيج عمومي و مردمي كه يادآور فرمان ميرزاي شيرازي بر تحريم تنباكو است.
2- اجابت
عمومي مردم نسبت به فرمان مرجعيت و جانفدايي ايشان.
3-
نيروهاي داخلي اعم از نيروهاي امنيتي و سربازان گمنام امام زمان(عج) كه در سراسر
ايران اسلامي خصوصا استانهاي مرزي حافظ امنيت كشور هستند و همچنين مستشاران نظامي
ايران در عراق و سوريه و اين شهداي مظلوم و مقتدر مدافع حرم كه جان خود را در
غيروطن، فداي اسلام ميكنند و اينجاست كه مرزهاي ساختگي ميان بلاد اسلامي رنگ ميبازد.
سنگرهايي كه بايد در مرزها و چه بسا در داخل
كشور ايجاد ميشد، صدها كيلومتر جلوتر برده شد و ضمن خنثيسازي برنامه دشمنان در
كل منطقه غرب آسيا كه در ادبيات استكباري به آن ‹‹خاورميانه›› گفته ميشود، امنيت
ايران را نيز به طور كامل تأمين كرد.
غرض از اين نوشتار، بند پاياني است كه؛
فراموش كردن اين عوامل حفظ امنيت ايران و نسبت
دادن اين نعمت بزرگ به عواملي همانند برجام و غير آن ‹‹با هر نيت و از سوي هر
مقامي كه باشد›› كفران بزرگي است كه در حق مرجعيت و شهداي عزيز مدافع حرم، روا
داشته ميشود. از ‹‹إن عذابي لشديد›› بر حذر باشيم!
‹‹نعوذ
بالله من سبات العقل و قبح الزلل و به نستعين››
به خدا پناه ميبريم از خفتن عقل و زشتي لغزشها
و از او ياري ميجوييم. (نهجالبلاغه،
خطبه 224)